Museum Møhlmann werd altijd bewaakt door onze trouwe herder Joris. Na diens plotselinge dood bestond aanvankelijk geen enkele behoefte om deze opengevallen vacature door een andere hond te laten vervullen. Toch waakt thans de kleine Jannes over de opstallen en de kunst.
Met het onverwachte heengaan van onze Joris stond vast dat hij onvervangbaar bleek en dat zijn plek een absolute leegte zou achterlaten. Toch kwamen we al snel tot de slotsom dat Joris niet vervangen moest worden, maar dat we gewoon eens zouden moeten nadenken over een andere hond. Dat dit ook een herder zou moeten zijn stond eigenlijk wel vast.
Door allerlei toevalligheden raakte een en ander in een stroomversnelling en bleek opeens dat we al binnen twee weken over een pup zouden kunnen beschikken: een Duitse Herder met heuse stamboom en daarom zou zijn naam met een ‘J’ moeten beginnen. Het werd Jannes.
Toevallig was de schilder Jannes Kleiker (vanwege de lopende tentoonstelling) bij ons te gast op de dag dat we kleine Jannes zouden ophalen. De schilder besloot mee te gaan en is thans peetoom van het diertje. Ondertussen hebben al vele bezoekers van Museum Møhlmann de kleine Jannes (8 weken) in hun gesmolten harten gesloten. Van enige waakwerkzaamheid is derhalve nog weinig sprake (al kan hij soms wel bozig tegen een vallend blad uitvallen).